Oorspronkelijk ontdekt in 1998, door James T. Dalton, Duane D. Miller, Karen A. Veverka en hun onderzoeksteams op Universiteit van Ohio, de Universiteit van Tennessee, en GTx, respectievelijk. GTx heeft het gebruik van enbosarm van die onderzoeksteams in licentie gegeven en heeft verder een licentie verleend voor de ontwikkeling van MK2886 met Merck en Co.

MK-2886 is een van de eerste SARMS die is gesynthetiseerd en bestudeerd bij ratten en primaten. Als gevolg hiervan is het een van de meest uitgebreid onderzochte SARMS.

Eén studie werd uitgevoerd op cellulair niveau van volwassen ratten, met name de adipocyten of vetcellen. Met de toediening van MK-2886 Ostarine was de expressie van vetbemiddelende hormonen zoals leptine en adiponectine-mRNA's verminderd. Vanwege deze effecten concludeerden onderzoekers dat MK-2886 Ostarine zich waarschijnlijk op dezelfde manier zou gedragen als testosteron op de AR-receptoren en het lichaamsvet van de rat zou verminderen. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31642815/

Interessant is dat alle ratten in de onderzoeksgroep een verhoogd gewicht van de gastrocnemius-spier vertoonden ten opzichte van ratten die niet werden behandeld met MK-2886, zelfs bij de laagste doseringsniveaus (0,04 mg/kg, een afname van 100 maal ten opzichte van de hoogste dosering groep).

De serumcholesterolspiegels waren ook verlaagd in deze behandelingsgroep en de mediane dosisgroep (0,4 mg/kg). Het verbeterde lipidenprofiel van de muizen werd ook opgemerkt in de vroegste onderzoeken van MK-2886. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31531719/

Een andere studie leverde vergelijkbare resultaten op, waarbij ratten met klinisch geïnduceerde osteoporose een verhoogde botdichtheid in de lange botten vertoonden (zoals de dijbenen, botgroei werd niet opgemerkt in de wervels) bij ratten die werden behandeld met matige tot hoge niveaus van MK 2866. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29785666/

Een derde studie evalueerde specifiek de spiergroei bij muizen om de functie van MK-2866 te evalueren bij muizen die genetisch waren ontwikkeld om geen traditionele androgeenreceptoren te hebben. Door vervolgens de endogene testosteronproducerende cellen van de muizen te verwijderen, merkten ze verdere spierafbraak op en begonnen ze met de behandeling met MK-2886. Deze muizen ervoeren spiergroei in androgeengevoelige spieren, wat wijst op een aparte route, verschillend van sat ARKO die spiergroei aanmoedigde op hetzelfde niveau als DHT. – https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26393303/